Πριν από τρεις περίπου μήνες δημοσίευσα για πρώτη φορά στη σελίδα μου στο facebook ορισμένες φωτογραφίες από αυτό που θεωρώ ως πρόκληση στον Αθηναϊκό ουρανό: τα αιωρούμενα σκουπίδια της δραστηριότητάς μας. Η Νίκη, καθώς και ο Νίκος, μου ζήτησαν να εκθέσω ένα προπομπό της εργασίας αυτής σε μια έκθεση που σχεδίαζαν με θέμα την Αθήνα για τον Οκτώβρη. Όπως και γίνεται τώρα.
Χωρίς να αισθάνομαι το βάρος του να αποδείξω πόσο άχρηστα είναι αυτά τα "σκουπίδια" σας καλώ να τα δείτε ως σύμβολα καταδυνάστευσης της καθημερινότητάς μας.
Έχουμε συνηθίσει, όσοι καταγώμαστε ή έχουμε ζήσει στην επαρχία, να σηκώνουμε τα μάτια στον ουρανό και αμέσως να απελευθερώνουμε τις σκέψεις μας και να αφήνουμε ελεύθερη τη φαντασία μας στα όρια του σύμπαντος.
Αυτό δυστυχώς μέσα στην Αθήνα είναι αδύνατο. Και είναι αδύνατον γιατί ο ουρανός είναι κατηλημένος από κάθε λογής εξοπλισμό, κάθε λογής σκουπίδι που αφού καταστράφηκε, δεν βρέθηκε κάποιος να το αποκαθηλώσει καθαρίζοντας έτσι το οπτικό μας πεδίο.
Στη συγκεκριμένη εργασία, τα σκουπίδια αυτά θα τα δούμε από μια θέση πιο ποιητική, ο δυνάστης γίνεται κλουβί και εμείς είμαστε από κάτω. Σας ξορκίζω, ας μη σας συνεπάρει η ομορφιά της εικόνας, η αρτιότητα της γεωμετρίας ή η τυχαιότητα της σύνθεσης. Απλά να τα θεωρήσετε ως μια ιστορία που υφίσταται και που πρέπει να φύγει. Σαν μια παρονυχίδα που πρέπει να φύγει για να λάμψρι η πόλη.
Η Έκθεση πραγματοποιείται στην Αίθουσα Τέχνης Ένα, 9α, Οδός Βαλαωρίτου, Αθήνα
περισσότερες πληροφορίες: https://www.facebook.com/events/1472139563059508/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου