Το Γκρι Καφέ και η Έλυτρον
αρχιτεκτονική+πολεοδομία σας προσκαλούν στην έκθεση φωτογραφίας του Χάρη
Σαββίδη
«Ένα πρωί θʼανοίξω την πόρτα και θα βγω στους δρόμους όπως
και χτες...»
που θα πραγματοποιηθεί από 15 έως 29
Νοεμβρίου 2013*, στο Γκρι Καφέ (Θεμιστοκλέους 80, Μπλε Πολυκατοικία)
στην πλατεία Εξαρχείων.
«Ένα πρωί θ΄ανοίξω την πόρτα και θα βγω στους δρόμους όπως και χτες...»
Το θέμα: Πόρτες μιας άλλης εποχής,
συχνά κλειστές, φθαρμένες, αισθητικά όμως ακέραιες και αυθύπαρκτες. Καθεμιά διηγείται τη δική της ιστορία. Συχνά, αποκομμένες από την πρώτη τους
καθημερινότητα, παραμένουν απολιθωμένος θησαυρός μιας εποχής που πέρασε. Δεν
ζητούν, όμως, να γίνουν μουσειακό έκθεμα, μόνο παιδεία και γνώση.
Προέρχονται από την
Ερμούπολη της Σύρου, την πόλη αυτή που γεννήθηκε από τις στάχτες της πρώτης
περιόδου της Επανάστασης του ʼ21, τους διωγμούς και τα βάσανα χιλιάδων
προσφύγων απ' όλη τη Λευκή Θάλασσα, το Αιγαίο.
Σήμερα η Σύρος δεν έχει την μοναδική για τον τόπο μας αίγλη των μέσων
του 19ου αιώνα. Δεν έχει ούτε καν το
εμπόριο που την είχε αναδείξει σε ελεύθερη οικονομική ζώνη. Έχει όμως και προσφέρει την αισθητική της
δύναμης που τη δημιούργησε. Παρούσα στους δρόμους, στα σπίτια, στις πόρτες και
όπου αλλού το μάτι σταματήσει.
Η συνοικία των
Εξαρχείων με τη θαυμαστή πλατεία της μοιάζει πολύ με την Ερμούπολη. Όχι για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της
αρχιτεκτονικής της μορφολογίας. Περισσότερο για την παλαιά οικοδομική της
ενέργεια και τη σημερινή της αδράνεια.
Δεν υπάρχει πιο
ταιριαστή αντίληψη αυτής της μετάβασης από το χτες στο σήμερα από τους στίχους
της εξαρχειώτισσας Κατερίνας Γώγου:
25 Μαΐου
Ένα πρωί θ' ανοίξω την
πόρτα
και θα βγω στους
δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι
παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μ' άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας "φασίστες!!"
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ' ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ' ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
"έτσι" "αόριστα"
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.
*Τα εγκαίνια θα γίνουν την Παρασκευή 15
Νοεμβρίου 2013 στις 8:00 μ.μ.
